บทที่ 298 ความจริง (๗)

“หม่อมฉันว่าอาจจะใช่เพคะ องครักษ์หยางเขาเคยเป็นตัวแทนของ

พระองค์ร่วมหลับนอนกับนางมาก่อน หากจะตัดใจทำเรื่องนี้ก็คงยากนัก  ทรงให้ท่านพ่อของหม่อมฉันจัดการเรื่องนี้เถิดเพคะ” เการั่วซีเป็นอีกคนหนึ่งที่เริ่มคาดเดาท่าทีของหยางซวงอวี่ได้

เดิมทีหวังลู่ไม่เคยคิดว่าจะต้องเป็นเช่นนี้ เห็นทีคำว่าเสร็จนาฆ่าโคถึก...